Zgromadzenie Małych Sióstr
Bożej Opatrzności

Mapa

Adres:
Dom Zakonny Zgromadzenia Małych Sióstr Bożej Opatrzności
ul. Cedrowa 31
15-798 Białystok

Telefon: 85 654 40 20

Wprowadzenie

Ten kto zatrzymuje swój wzrok w pięknie i łasce Piękna, w jakiś sposób staje się częścią jej, przybierając barwy, które przemieniają w to, co się kontempluje.

(św. Bazyli)

Ci, którzy kontemplują ikonę Błogosławionej Teresy Grillo Michel, są zaproszeni słowami św. Bazylego, aby otworzyć swe serce w taki sposób, by Duch Święty, który działał w Niej, mógł również poprzez tę ikonę wchodzić w swej mocy boskości również w kon­tem­plu­ją­cych. Ikona przedstawia i przekazuje odczucia świętości Błogosławionej, którą dostrzegamy przemienioną w Bożą chwałę i piękno.

Językiem wiary jest właśnie ikona, która mówi w Kościele i dla Kościoła. W tych znakach i kolorach wyraża się tajemnica świętości, którą reprezentuje tajemnica życia Bożego, wyrażanego w Chrystusie poprzez Ducha Św.

Co widzimy kontemplując ikonę Bł. Teresy Michel…? Jakie jest znaczenie symboli, które ją otaczają?

Na ikonie widzimy:

  1. Opowieść Ewangeliczną „wesele w Kanie Galilejskiej”.
  2. Postać główną.
  3. Sceny eschatologiczne w czterech rogach obrazu.
  4. Siedem miniaturek biograficznych.

Czytanie ikony

Kana Galilejska
Kana Galilejska

Św. Jan Ewangelista zaczyna swoją Ewangelię głosząc, że …słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo (J 1, 1). A Słowo stało się ciałem i za­mie­szka­ło wśród nas… (J 1, 14) i … swoi Go nie przyjęli (J 1, 11). W prologu św. Jana, w któ­rym czytamy te słowa, zawiera się cała ekonomia boskości: początek słowa wiecznego, wcielenie, tragedia grzechu – odrzucenie, Zbawienie. Po tym pierwszym rozdziale Ewangelista zachowuje drugi dla Matki Słowa Wcielonego, odwołując się do wesela w­Ka­nie Galilejskiej.
Trzeciego dnia odbywało się wesele w Kanie Galilejskiej i była tam Matka Jezusa. Za­pro­szo­no na to wesele także Jezusa… (J 2, 1-2). Ten fakt może wydawać się mało ważny, ale tak nie jest, ponieważ pozwala nam wejść w wielkie tajemnice wstawiennictwa Maryi, której być jest zawsze złączone z być Jezusa.

Ikona Błogosławionej jest przesycona tajemnicą wesela w Kanie, i poprzez pryzmat tego światła powinna być czytana i kontemplowana. Matka Słowa Bożego, Theotokos, w swoich nieustannych prośbach i wstawiennictwie zawsze wysłuchana, która patrzy na słabość ludzką i nosi nas w swym sercu, by przedstawić ich Jezusowi. To wielkie misterium dokonuje się całkowicie w życiu Błogosławionej, dla której Matka Boga wstawia się nieustanie, a Syn odpowie na prośbę Matki przemieniając wodę w wino znak każdej łaski.

Obraz centralny
Obraz centralny

Imię Błogosławionej Teresy Grillo Michel przedstawione na błyszczącym złocie, symbolu boskości. Ten podpis identyfikuje Błogosławioną widoczną w liniach i kolorach, naprawdę obecną i uczestniczącą w liturgii niebieskiej.

Niezwykła, uśmiechnięta i pełna entuzjazmu pojawia się Błogosławiona na swej ikonie z wrażeniem idącej. Bez żadnej obawy biegnie tam gdzie jej oczy są zwrócone, pociągnięte wezwaniem Boga, aby realizować Jego apostolską Miłość wobec biednych, potrzebujących. Z ra­do­ścią, bez odpoczynku, poświęcając się dniem i nocą, Błogosławiona sama nadaje tytuł tej ikonie: MIŁOŚĆ CHRYSTUSA MNIE POCIĄGA. Jej zachowanie jest dalekie od tego, czym jest aktywizm, ukazuje nam impuls Ducha Św. który działając w niej, przemieniał ją, a przemienione jej spojrzenie od tego momentu aż do końca kieruje wysoko w stronę Jezusa obrazu Boga niewidzialnego. Od Niego otrzymuje światło i siłę, by przebyć swą drogę. Teresa od Jezusa -wielki doktor Kościoła- wyrażała się w następujący sposób: o Panie! Wszelkie zło, które nas spotyka, jest dlatego, że nie mamy naszych oczu skierowanych w Twoją stronę, gdybyśmy nie patrzyli na nic innego jak na drogę, doszlibyśmy szybko, ale my upadamy wielekroć, potykamy się, ponieważ nie kierujemy naszego wzroku na prawdziwą drogę.

Oświetlenie Błogosławionej osiągnęło taki blask, że wygląda na światło u podnóża góry Tabor, które prześwieca wszechświat w swej ostatniej rzeczywistości swego piękna. Apostołowie, na tej górze przechodzą od człowieka cielesnego do duchowego, zanim pozostawią życie cielesne, a pociągnięci do działania z uczuciem, że działa w nich Duch Św. Zostają oczyszczeni na ciele i duchu, oraz pouczeni o tajemnicach, które były im objawione. Tak jak Apostołowie, którzy poprzez światło z Tabor odkryli boskość, tak i Bło­go­sła­wio­na odkrywa oblicze Boga w najbiedniejszych, odrzuconych, chorych. Jej spojrzenie wyciera każdy cień, by dostrzec tylko Jezusa

Błogosławiona ubrana jest w habit swego zgromadzenia. O wielkim znaczeniu habitu tak mówiła: Myślicie córki moje, że się wam narzuciło bez powodu specjalnego welon niebieski z li­stwą śnieżno białą i szkaplerz też niebieski z małą monstrancją, która mieści małą Hostię białą? O nie! Jezus chciał i chce, aby nasze święte habity nas nawoływały ciągle do swej bramy, którą całe nasze życie wewnętrzne i aktywne było Mu ofiarowane w duchu Eucharystycznego wynagrodzenia i ciągłej adoracji. Mówi nam to, że naszą misją jest głosić błękit wiary, biel nadziei wiecznej, ogień Miłości Bożej wśród małych, chorych i starych. Widoczne są na welonie i szkaplerzu cienie świetliste. Są to pociągnięcia pędzlem lapis lazuli (kamień szlachetny który używali dawni wykonawcy ikon, by nadać ikonie znaczenia wcielenia Bożego), które symbolizują cnoty teologiczne wiary, nadziei i miłości. Fundament połączenia siebie z Bogiem i przeżycie pełni.

W lewej ręce Założycielki widzimy kartkę z programem: kochajcie, kochajcie, kochajcie i idź­cie do Niego z całym zaufaniem. Tymi słowami pragnie natchnąć życie i apostolat swoich córek, Małych Sióstr Bożej Opatrzności . To przesłanie odsłania fundament chrześcijański, którym jest życie Ewangelią. Jan Paweł II tak tłumaczy tę radykalną drogę …chodzi o to, by należeć do samego Jezusa, by dzielić z Nim życie i Jego przeznaczenie, uczestniczyć w Jego posłuszeństwie wolnym i kochającym Wolę Ojca.

Delikatnie Matka Teresa przedstawia nam swą prawą ręką to, co ją otacza, miejsca gdzie żyła i niezwykłe przygody. Przynagla, by nad wszystkim czuwała Boża Opatrzność Przypatrzcie się ptakom w powietrzu… Przypatrzcie się liliom na polu, jak rosną… Nie troszczcie się więc… Ojciec wasz niebieski wie, że tego wszystkiego po­trze­bu­je­cie… (Mt 6, 26-33). Błogosławiona przecież napisała Boża Opatrzność nigdy nie zbankrutowała. Jeśli nawet czasem każe na siebie poczekać, to zawsze kończy się tym, że potrzebne przychodzi na czas. Wycieniowania lapis lazuli niebieskie na górze przy­po­mi­na­ją nam ten kolor, któremu Błogosławiona dawała wielkie znaczenie i otwiera duszę w stro­nę charyzmatu nieskończoności. Te światła, które błyszczą w naturze oznaczają również piękno Boga śpiewane przez Jana od Krzyża. I kiedy się przygląda tylko Jego spojrzeniem adorator go zostawi w swoim pięknie.

Ikona wnosi młodość, wieczną młodość Boga, który zostawia ślad w duszy i znaczy dziecięctwem duchowym. Ten, który usłyszał Boga, musi posiąść ducha dziecięctwa i być w dialogu z Bogiem i swoją Opatrznością, tak jak dziecko między Ojcem i Matką. Góra mogłaby oznaczać oczekiwanie dziecka wierzącego w Bożą Opatrzność, oczekiwanie, które samo w sobie jest wyniesieniem do Boga. Chodzi o obecność Pana wyniesioną i u­ka­za­ną w tym oczekiwaniu.

Fontanna przypomina nam o pragnieniu Błogosławionej wyrażonym wielokrotnie: Być fontanną postawioną przy publicznej drodze, gdzie wszyscy mogą zaczerpnąć o każdej godzinie. Obraz, ten mówi nam o sile całkowitego oddania, którym żyła Błogosławiona Matka Teresa Michel. Woda, która góruje, wyraża charyzmat przekazany swym córkom. Woda, która bierze początek, nie jest inną jak tą, której źródłem jest źródło życia, które tradycyjnie przypisane jest Maryi Matce Boga, u której Błogosławiona się nasyca i na­peł­nia. Sama Błogosławiona jest świadectwem napełnienia Bogiem. Stała się wodą życia i po­ży­wie­niem duchowym dla swego ludu. Tak jak jedno źródło, ofiara ołtarza jest w centrum Kościoła, ponieważ z każdej strony owczarnia wiernych przychodzi do źródła, by się napełnić u swych strumieni, które nas zbawiają.

Sceny eschatologiczne

Znajdują się w czterech rogach ikony. Te cztery miniaturki nie tyle ograniczają ikonę, ile otwierają ją na znaczny ogrom wszechświata. Poprzez te sceny ewangeliczne ukazana jest uniwersalność zbawienia:

Byłem nagiByłem choryByłem spragnionyByłem głodny

Matka Teresa czytając i przyjmując te słowa stała się świadkiem miłości: Słowa te zmieniły całe jej życie. Obleczona w Chrystusa miała wobec potrzebujących te same uczucia co On. Z gorliwością, widząc w potrzebujących Jezusa mogła dokonywać dzieł miłosierdzia Zaprawdę , powiadam wam wszystko co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili (Mt 25, 40). Obejmuje wszystkie ludzkie słabości i roz­pa­cze, znajduje w jej sercu spoczynek i ucieczkę. Światło nadziei na wprost tego otwarcia, nie mogło nie zaświecić w tych, których Ona przyjmowała do swojego domu.

Biedni w tych obrazkach, miniaturkach ukazani są z głową otoczoną aureolą, na której zaznaczony jest krzyż, a na nim są litery greckie oznaczające Ja Jestem Ten, Który Jestem (Ez 3, 14). To jest w końcu wyróżnienie i identyfikacja Jezusa z biednym.

Siedem miniaturek biograficznych

Miniaturki te oddają fakty szczególne z życia, Błogosławionej. Ukazują interwencję Boga w Jej duszy i w Jej czynach.

Pierwsza miniaturka : Ty będziesz matką
Ty będziesz matką

Obrazek przedstawia Teresę chorą w postawie leżącej. Nic Jej nie mogło pocieszyć. Prośbą Jej duszy było tylko to: Matko Najświętsza, pozwól mi umrzeć. I właśnie w tej bezradności Bóg wchodzi poprzez wstawiennictwo Matki Boga. Bóg przychodzi, by dodać Jej odwagi w tej bezradności. Znajdujemy obecność wielkości Boga w małości i światło Boże w ciemności. Tu się tłumaczy całą wielkość Bożych dzieł, tak dalekich od działania człowieka.

Pragnieniem Teresy w błaganiach do Matki Bożej było pragnienie śmierci. Dotarło do serca Niepokalanej Matki Boga, która daje dotrzeć aż do serca swego Syna tak jak te słowa: Nie mają już wina. I stał się cud przemiany w wino. Strumień łaski błogosławieństw dociera do duszy chorej Teresy. W po­ko­ju, w którym leżała pojawia się światłość niezwykła i słodki głos Maryi Dlaczego Tereso chcesz umrzeć? Ty masz wyzdrowieć, ponieważ masz być matką wielu biednych ludzi. W tym momencie narodzi się w niej nowe życie, życie Boże. Wchodzi i działa w niej nowo narodzony człowiek duchowy.

Druga miniaturka: Pałac przepełniony biednymi dziećmi
Pałac przepełniony biednymi dziećmi

Teresa upewnia się, czy wypełnia wolę Bożą, rozmawiając z Ks. Prelli, swoim kuzynem po zobaczeniu opery Cottolengo w Zu­ri­chu. Wraca do Allessandri z jasnym światłem co do tego, czego Bóg oczekuje od niej. Całkowicie oddana i poddana zaczyna działalność. Otwiera swój pałac i swój pokój, by przyjąć sieroty i biednych, pomagając im finansowo i duchowo. Ta otwartość na bliźniego jest dojrzałym owocem nowego serca przemienionego w Boga.

Trzecia miniaturka: Prosząca o jałmużnę dla swych biednych
Prosząca o jałmużnę dla swych biednych

Teresa sprzedała wszystko, co posiadała, aby dać naj­bie­dnie­jszym. Od tej pory musi prosić. Dzięki dobroci jednego z do­bro­czyń­ców, który dał Jej osiołka i wózek, może o wiele łatwiej szukać chleba powszedniego każdego dnia. Jej życie zostało całkowicie przemienione. Nie troszcząc się o swe życie arystokratyczne, zapomina o sobie, żeby upodobnić się do biednych albo bardziej do Matki Bożej, która uprasza swego Syna na rzecz biednych i opuszczonych. Razem z Jej radosnym marszem możemy usłyszeć śpiew Jej duszy: Idźmy razem z jednym pragnieniem w stronę tego, co jest prawdą, jedynym naszym pragnieniem, jedyny koniec naszego entuzjazmu: Służyć Panu i być mu miłym tak jak w niebie… bo to wszystko jest darem Boga.

Czwarta miniaturka: Teresa to moja mama! Przebaczenia, przebaczenia
Teresa to moja mama! Przebaczenia, przebaczenia

Jednego dnia grupa dzieci skacząc po dachach, uciekła z o­śro­dka. Teresa się nie dziwi, ponieważ wie, że droga nie jest usłana różami. Dwa dni później została wezwana przez trybunał w Voghera, na sprawę jednego z tych chłopców: Gdy tylko weszła na salę sądową, z ławki oskarżonej usłyszał się głos przerywany płaczem Pani Tereso, moja mamo, przebacz, przebacz mi. Teresa biegnie, by go objąć, cała publiczność się wzrusza i sędziowie z przymrużonym okiem potraktowali winnego. Zachowanie Teresy można wytłumaczyć słowami świętego Izaaka z Syrii, że miłosierdzie zawsze wygrywa na wadze aż do momentu, w którym usłyszymy w sobie miłosierdzie Boga, które ma wobec swych stworzeń.

Piąta miniaturka: Śluby zakonne
Śluby zakonne

Matka Teresa Grillo Michel i osiem innych współpracownic, które jej pomagały od samego początku w apostolacie, dają początek zgromadzeniu zakonnemu za poparciem biskupa Salvay. Po dwóch latach próby 8 stycznia 1899 Matka Teresa i Jej współpracownice przyjmują habit, którego szkaplerz i we­lon są koloru niebieskiego. Oznacza to, że ich miłość do Boga i wo­bec najuboższych ma być nieskończona tak jak niebo i mo­rze. Zgromadzenie otrzymuje imię Małych Sióstr Bożej Opatrzności. Imiona pierwszych sióstr to: Matka Teresa która przybiera imię Antonietta, s. Maria Immcolata Gilet, s. Guseppina, s. Vincenza, s. Anna, s. Govanna, s. Cecylia i s. Mi­cha­li­na.

Szósta miniaturka: Adoracja
Adoracja

Matka Założycielka przypominała ciągle swoim córkom słowa naszego Pana: Czuwajcie i módlcie się (Mt 26, 41) Na modlitwie i podczas czuwań karmiła swoją wiarę, nadzieję i mi­łość. W nocnych i cichych godzinach, spędzała czas na adoracji Najświętszego Sakramentu. W tej obecności prawdziwej i cie­mnej odkryła boskość w najgłębszej rzeczywistości Kenosi. Owocem tej adoracji było odkrycie w bie­dnych i od­rzu­co­nych obrazu Boga. Świętych jest mało, lecz błogosławiona wiedziała, że świętość jest dla wszystkich. Uczestnicząc w świętości Boga, dusza Jej była przeniknięta gorliwością w zbawianiu dusz.

Siódma miniaturka: Zaśnięcie Matki
Zaśnięcie Matki

Niech żyje Jezus - z tymi słowami z powagą i ra­do­ścią Matka Teresa Michel zaczyna swoje wejście w ży­cie bez końca w chwale niebieskiej. W tej miniaturce jest ona otoczona swoimi córkami i swymi sierotami oraz ks. Carlo, który w imieniu wszystkich prosi ją Niech Pani Matko przebaczy nam i nam błogosławi. Matka uśmiecha się ostatni raz i zamyka oczy. Ten uśmiech niezapomniany pozostał jak najlepszy z testamentów, wyrażających pokój, oddanie i nadzieję, które Ją charakteryzowały. Na brzegu miniaturki widzimy pawia, który przypomina chwałę niebieską odzyskaną dzięki owocom drzewa krzyża. Jest to symbol artystyczny syryjski, który znajduje się w pismach Rabula. Kwiat, który upiększa miejsce, wnosi naszego ducha, by potwierdzić z Macario Gloukharev: Wśród wszystkich roślin, które pokrywają to ogromne pole pisma, wyróżniamy jeden kwiat wyjątkowy. Wyrósł w u­stach Zbawcy, zapuszcza swe korzenie w Sercu Jezusa Błogosławieni miłosierni, ponieważ dostąpią miłosierdzia. Kto ma ducha Chrystusowego, ma też Serce Jezusa.

Zakończenie

Jan Paweł II potwierdził aktualność przesłania Błogosławionej w dniu beatyfikacji. Ta córka Piemontu umieszczona jest wśród Świętych i Błogosławionych, którzy w ciągu wieków przekazywali przesłanie miłości Boga w służbie potrzebującym. Apostolstwo Błogosławionej Matki przedłużone w swoich córkach, kontynuuje działać w czasie i o­dle­gło­ści przybierając wypełnienie się tych słów ewangelii Tak niech świeci wasze światło, przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca Waszego który jest w Nie­bie (Mt 5, 16).

Nie jest przypadkiem że właśnie w dzisiejszych czasach ikona Błogosławionej Teresy Michel, która żyła wiarą nadzieją i miłością, jest przedstawiana nam do kontemplacji. Czytanie tej ikony dopomoże nam zrozumieć pragnienie Ojca Świętego Jana Pawła II, który w swym przesłaniu wielkopostnym w 1998 roku powiedział: …światło nadziei niech się rozświeci w wielu osobach. Kiedy Kościół staje z Chrystusem w służbie potrzebującym, Jego serce wyzwala nową nadzieję ponad złem i bólem, ponad grzechem i śmiercią.

Ikona w całości
Ikona w całości